به گزارش روابط عمومی سازمان نقشه برداری کشور به نقل از اداره کل سامانه ها و زیرساخت های مکانی،  هیات بین‌دولتی تغییرات آب و هوا (IPCC)، یک مجموعه تحت نظر سازمان ملل است که به ارزیابی اطلاعات علمی، فنی و اجتماعی-اقتصادی مربوط به تغییرات آب و هوا می‌پردازد. این سازمان در سال 1988 توسط سازمان جهانی هواشناسی (WMO) و برنامه محیط زیست سازمان ملل (UNEP) تأسیس شد و به سیاست‌گذاران، ارزیابی‌های منظمی از وضعیت دانش درباره تغییرات آب و هوا، پتانسیل‌های زیست‌محیطی و اجتماعی-اقتصادی آن، و گزینه‌هایی برای کاهش و سازگاری با تغییرات آب و هوا ارائه می‌دهد. اعضای IPCC شامل صدها دانشمند از سراسر جهان هستند که به تهیه گزارش‌های ارزیابی این سازمان کمک می‌کنند.

گزارش ششم IPCC که با عنوان AR6 منتشر شده است، یک گزارش جامع درباره تغییرات آب و هوا، اثرات آن بر محیط زیست و اقتصاد جهان و راهکارهای محافظت از محیط زیست است. این گزارش توسط بیش از ۴۵۰ نفر از دانشمندان بین‌المللی در مورد تغییرات آب و هوا تهیه شده است و به دولت‌ها، سیاست‌گذاران و جامعه جهانی کمک می‌کند تا تصمیماتی برای کاهش اثرات تغییرات آب و هوا و سازگاری با آن‌ها بگیرند. این گزارش به تصویر کشیدن پیام‌های مهمی است که دانشمندان درباره تاثیر تغییرات آب و هوا بر سیاره ما دارند، از جمله افزایش دما، افزایش غلظت گازهای گلخانه‌ای، پوسیدگی لایه ازون، خشکسالی، تغییر الگوی بارش، افزایش سطح آب دریا، اسید شدن اقیانوس‌ها و برخورداری ملت‌های کمتر توسعه یافته از منابع برای پاسخ به مسائل محیط زیستی است.

این گزارش دستورالعمل‌های مهمی را برای دولت‌ها در ارتباط با موضوع تغییرات اقلیمی و آثار آن بر اقتصاد، اجتماع و محیط زیست ارائه می‌دهد. گزارش ششم IPCC به دولت‌ها پیشنهاد می‌دهد که در حفظ امنیت غذایی، مدیریت منابع آب و انرژی، و همچنین در مقابله با آثار تغییرات اقلیمی، اقدامات لازم را انجام دهند. همچنین، این گزارش دولت‌ها را ملزم می­‌کند در حفاظت از محیط زیست، کاهش گازهای گلخانه‌ای و توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر سرمایه‌گذاری کنند. با توجه به اهمیت موضوع تغییرات اقلیمی، گزارش ششم IPCC به عنوان یک منبع پایه برای تصمیم‌گیری‌های دولت‌ها در سطح جهانی و ملی استفاده می‌شود.

سازمان نقشه­‌برداری کشور به عنوان یک نهاد حافظ منافع ملی در مجامع بین­‌المللی، پیش­نویس گزارش ششم را طی چند دوره بررسی و نظراتی را جهت اصلاح گزارش با هماهنگی سازمان هواشناسی کشور به IPCC ارسال نمود. بخش مهمی از نظرات این سازمان پیرامون استنباط مقرون به صرفه نبودن جایگزینی انرژی­های تجدیدپذیر به جای سوخت­های فسیلی در کشورهایی با اقتصاد مبتنی بر سوخت­های فسیلی همچون ایران بود. خوشبختانه در نهایت این نظرات منجر به این شد که در نسخه نهایی گزارش موضوع حمایت مالی از کشورهای با اقتصاد مبتنی بر سوخت­های فسیلی، مطرح گردد. از آنجایی که این گزارش مبنای اصلی تصمیمات سیاسی بین‌­المللی خواهد بود، این موضوع در آینده دست مسئولان و تصمیم‌­گیرندگان را برای اجرای مصوبات IPCC باز می­‌گذارد.