سیستمهای ماهوارهای ناوبری جهانی مدرن (GNSS) بسته به نیاز کاربر و تجهیزات موجود امکان موقعیتیابی با دقتهای مختلف از ده متر تا یک میلی متر را فراهم میکنند. یک نقطه ضعف عمده این سیستمها عدم دسترسی یا محدودیت دسترسی آنها در هنگام انسداد آسمان است. یک راه حل استفاده از اندازهگیری دامنه اضافی از گرههای زمینی واقع در مجاورت گیرنده است. بالاترین دقت اندازهگیری فاصله را میتوان با استفاده از اندازهگیری شیفت فاز باند فوق العاده گسترده (UWB یا ZigBee ) بدست آورد. موقعیت فرستنده اضافی برای دستیابی به بهبود مطلوب دقت (DOP) منعکس کننده بهبود هندسه است که باید با دقت انتخاب شود. مطالعه موردی ارائه شده یک روش برای انتخاب مکان بهینه یک منبع زمینی را به تصویر میکشد. بر اساس جستجو، حداقل مقدار DOP به عنوان یک تابع مکان فرستنده است. پارامترهای عملکرد هدف ارتفاع و آزیموت فرستنده و گیرنده است. این راه حل مبتنی بر حافظه محدود Broyden – Fletcher – Goldfarb – Shanno با محدودیت Box L-BFGS-B) و الگوریتم بهینهسازی عددی برای برآورد مقدار پارامتر است. روش ارائه شده امکان انتخاب مکان بهینه منبع زمینی سیگنالهای دامنهای در پردازش GNSS را از منظر هندسه راه حل فراهم میکند. این میتواند در مرحله طراحی شبکه افزایش گیرندههای زمینی مفید باشد. این مقاله یک مبانی نظری و یک مطالعه موردی با ارائه انتخاب مکان بهینه یک منبع زمینی ارائه میدهد.