کمتر از یک دهه پیش، وسایل نقلیه نقشه برداری متحرک برای نمایشگرهای بزرگ طراحی شده و مناسب سیستم های کامپیوتری بودند و معمولا با ملحقات بزرگ، گران و انبوهی از سیستم های ذخیره سازی دیسک ارزان قیمت (RAID) به عقب یک وانت متصل می شدند، یا دست کم اینکه پشت صندلی یک ماشین را اشغال می کردند.
سیم کشی برای این سیستم ها، وسیله نقلیه را به طور کامل اشغال می کرد و آن را تبدیل به یک بخش اختصاصی برای سیستم نقشه برداری می نمود.
در سال ۲۰۱۹ ما با تقاضای روزافزون برای اندازه های کوچکتر با عملکرد بیشتر مواجه هستیم، به عنوان مثال در هواپیماهای بدون سرنشین که حجم، وزن و مصرف انرژی از موارد مهم مورد توجه در بکارگیری این وسایل است.